ميخوای مثل يه سوپراستار بخوانی؟
درباره کامیار
کامیار روز ٧ آذر ماه ١٣۵٧ (٢٨ نوامبر ١٩٧٨) در تهران متولد شد. کمتر از دو سال داشت که با خانوادهاش به پاریس مهاجرت کرد و در آنجا هشت سال در مدرسه کنسرواتوار موسیقی تحصیل کرد. در این دوران، ساز اصلی او پیانو بود. او با ژانرهای مختلف موسیقی، از جاز و بلوز گرفته تا هیپهاپ، آر اند بی، سول، فانک و تکنیکها و گامهای موسیقی خاورمیانه بزرگ شد و از آنها الهام گرفت. کامیار بعدها در مقطع کارشناسی به دانشگاه سوربون پاریس رفت.
او که به لطف توانایی بداههنوازی بینظیرش به عنوان یک کودک نابغه پیانو شناخته میشد، از سن ١٢ سالگی ساخت و تولید موسیقی را آغاز کرد. کامیار به سازهای کوبهای، گیتار بیس، ملودیکا، فلوت، سنتور و سهتار نیز تسلط دارد. در اواخر دوران نوجوانیاش کامیار به همراه چند نوازنده دیگر به خیابانها و متروی پاریس میرفت و موسیقی اجرا میکرد. این مسئله تأثیر معنوی عمیقی روی رشد کامیار به عنوان یک خواننده و آهنگساز گذاشت.
در سال ٢٠٠٣ کامیار از پاریس به لسآنجلس نقل مکان کرد و در آنجا فعالیتهای هنری خود را در بازار موسیقی ایرانی به عنوان خواننده جدید گروه فوقالعاده محبوب بلک کتس آغاز کرد. او پنج سال به عنوان خواننده اصلی این گروه فعالیت کرد. او که سبک جدیدی از موسیقی آر اند بی ایرانی را ارائه کرده و میتوانست به بیش از هشت زبان ترانه بخواند، خیلی زود جای خود را در جامعه ایرانیان باز کرد و با ترانههایی مثل «جون خودت (ای خانم کجا کجا)»، «مجنون (بیا بیا دلم برات تنگه)»، «نمیخوامت» و چند ترانه دیگر یکشبه ستاره شد.
اولین آلبوم انفرادی کامیار با نام «دوباره» در نوامبر ٢٠١٠ در سرتاسر جهان منتشر شد و تحسین منتقدان را برانگیخت، چرا که صدایی بینالمللی به صنعت موسیقی ایران اضافه شد و مرزهای سنتی موسیقی مرسوم پاپ شکسته شده بود. اولین آهنگهای محبوب این آلبوم «دوباره» و «ای جان» بودند که موزیک ویدیو هر دو را الک کارتیو کارگردانی کرد. از دیگر ترانههای محبوب این آلبوم میتوان به «از دست تو» با همراهی حسین تهی، «نزدیک من» و «داره باورم میشه» با همراهی سعید پانتر اشاره کرد. دیگر ترانههای پرطرفدار کامیار عبارتند از «نازنین ناز نکن» با همراهی نریمان، «نمیدونم»، «همسفر» با همراهی خواننده افسانهای ستار، «عاشق میمونم»، «اصن یه وضعی» و «جون». کامیار در ریمیکس آهنگهایی مثل «دوباره» و «عاشق میمونم» با دیجی ممسی نیز همکاری کرده است.
این خواننده تاکنون کنسرتهای زیادی را در آمریکا، انگلیس، کانادا، اروپا و خاورمیانه برگزار کرده است. از جمله سالنهایی که او در آن اجرا داشته میتوان به سالن دالبی (کداک سابق) تئاتر، هالیوود بول، فورم، یونیورسال گیبسون آمفیتیاتر، نوکیا تیاتر، رویس هال، بورلی هیلتون، ونگارد، پلنت هالیوود، و سزار پالاس لاسوگاس اشاره کرد. کامیار در شبکههای تلویزیونی بینالمللی مثل بیبیسی، تیامزی، فرانس ٣ ،صدای امریکا، رادیو جوان، منوتو و جم نیز حضور داشته و عکسش روی جلد مجلات زیادی چاپ شده است.
در سال ٢٠٠٩ از کامیار دعوت شد که سرود ملی آمریکا را در جریان یک بازی لیگ حرفهای بسکتبال آمریکا (انبیای) در سالن بیست هزار نفری استیپلز سنتر لسآنجلس اجرا کند.
با اینکه کامیار تاکنون در کنار چندین هنرمند ایرانی روی صحنه اجرا داشته است، اما هدف اصلیاش ورود به بازارهای جهانی و خواندن در کنار خوانندگانی است که همواره منبع الهام او بودهاند. در اواخر سال ٢٠١١ کامیار این شانس را پیدا کرد تا در کنار هنرمند محبوبش استیوی واندر در دو رویداد مجزا روی صحنه اجرا داشته باشد؛ یکی از آن برنامهها شانزدهمین کنسرت خیریه «خانه پر از عروسک» استیوی واندر و دیگری کنسرت صلح «دوباره نه» که در آن استیوی واندر حضور افتخاری داشت. جاستین بیبر، دریک، چاکا خان، اریک بنت، مایکل مکدانلد و چارلی ویلسون از دیگر هنرمندانی بودند که آن شبها در این کنسرتها اجرا داشتند. در ژوئن ٢٠١٩ کامیار در کنار ایشتار (خواننده گروه آلابینا) و جیپسیها اجرای زنده داشت. او همچنین در کنار چند تن از اسطورههای موسیقی ایران از جمله ابی، گوگوش، داریوش، ستار و شهرام شبپره روی صحنه رفته است.
آخرین اثر کامیار که در ماه سپتامبر ٢٠٢٠ عرضه شد، تکآهنگ انگیزشی به نام «پاشو» است که به سبک آر اند بی و با همراهی یکی از بزرگترین رپرهای ایرانی یعنی رضا پیشرو اجرا شده است. تهیه و تنظیم این آهنگ بر عهده کامیار بوده است.
اگرچه کامیار به کشورهای زیادی سفر میکند، اما محل سکونتش لاسوگاس است و در آنجا بیشتر وقت خود را صرف تولید موسیقی و تدریس خوانندگی میکند. او خواندن را در دورههای مسترکلاس اختصاصی خود و با استفاده از تکنیک جادویی منحصر به فردش آموزش میدهد. سبک او مبتنی بر تجربه شخصیاش از زندگی و مسیری است که از خیابان تا ستاره شدن طی کرد.